My, mniejszość niemiecka, jesteśmy Niemcami, którzy pozostali na swoich ojczystych terenach, znajdujących się na terytorium Polski. Niemniej jednak żyjemy na terenach tradycyjnie zamieszkiwanych przez naszych przodków. Od ludności polskiej różnimy się własnym językiem, kulturą i tradycją. Chcielibyśmy zachować nasze niemieckie poczucie tożsamości. Mówimy o sobie również: „ci, co pozostali”, gdyż duża część terenów, na których żyjemy, należała przed drugą wojną światową do Niemiec. Na podstawie Umowy Poczdamskiej z 2 sierpnia 1945 roku z terenów tych wysiedlono w latach 1945-1949 ok. 3,9 miliona Niemców. Spośród tych Niemców, którzy pozostali, kilkadziesiąt tysięcy mogło opuścić Polskę w ramach akcji łączenia rodzin. Szacuje się, że obecnie mniejszość niemiecka w Polsce liczy od 250 000 do 300 000 osób.

Oficjalne uznanie istnienia mniejszości niemieckiej nastąpiło w 1991 roku z chwilą podpisania „Traktatu o dobrym sąsiedztwie i przyjaznej współpracy pomiędzy Rzeczpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec”, w którym uznano obecność mniejszości niemieckiej w Polsce i podjęto ustalenia o ochronie mniejszości. W następstwie tego aktu powstało wiele stowarzyszeń mniejszości niemieckiej, głównie na terenach Opolszczyzny, Śląska, Dolnego Śląska, Kujaw i Pomorza, Warmii i Mazur. Aby lepiej reprezentować wspólne interesy mniejszości wobec polskiego i niemieckiego rządu powołaliśmy centralną organizację: Związek Niemieckich Stowarzyszeń Kulturalno-Społecznych w Polsce. Związek skupia ok. 10 Towarzystw Kulturalno-Społecznych będących członkami rzeczywistymi oraz kilku członków stowarzyszonych, jak np. Związek Młodzieży Mniejszości Niemieckiej w RP, Niemieckie Towarzystwo Oświatowe czy Towarzystwo Dobroczynne Niemców na Śląsku.

Niemieckie Towarzystwa Kulturalno-Społeczne podejmują różnorodne działania mające na celu podtrzymanie tożsamości niemieckiej oraz wspieranie procesów normalizacji pomiędzy Niemcami i Polakami. Naszym głównym zadaniem jest pielęgnowanie i popularyzowanie języka niemieckiego, kultury i tradycji. Staramy się także opracowywać i upowszechniać historię regionalną. Dużą wagę przywiązujemy do pielęgnowania i poszerzania kontaktów z polską ludnością oraz do współpracy z polskimi organizacjami i urzędami.

Jesteśmy przekonani, że kulturalna wielorakość jest ogromnym bogactwem, i dlatego staramy się, aby na terenach, gdzie żyjemy, oczywistością stało się pokojowe współżycie różnych kultur na podstawie wzajemnego szacunku i tolerancji. Społeczność może zapewnić socjalną spójność i pokój jedynie przy zaangażowaniu i współdziałaniu wszystkich obywateli. Dialog kulturowy ma trwały wpływ na życie publiczne i jest nieodłącznym elementem kwitnącej demokracji.